ခ်စ္သူတိုင္းရဲ႕....အမွတ္တရ.....

“အမွတ္တမဲ့မွအမွတ္တရ”တဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေျပာေနၾကတဲ့..ၾကားဖူးၿပီးသား.နားယဥ္ၿပီးသား စာသားေလးပါ..အမွတ္တမဲ့ရဲ႕ေနာက္မွာကပ္ပါလာတဲ့..

အမွတ္တရဆိုတာကေတာ့...ကြဲျပားၾကမွာ ေပါ့..ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းအမွတ္တရလား..ၾကည္ႏူးျခင္းအမွတ္တရလား..

၀မ္းနည္းျခင္းျဖစ္ေစတဲ့..........အမွတ္တရလားဆိုတာ....

ကိုယ့္မွာလည္းအမွတ္တမဲ့ကေန..အမွတ္တရျဖစ္သြားေစတဲ့..အျဖစ္က ေလးေတြ..႐ွိခဲ့ဖူးပါတယ္..

၁

လင္း..မင္းနဲ႔အမွတ္မထင္..ဆံုေတြ႕ခဲ့ရျခင္းဟာ..ကိုယ့္အတြက္ေတာ့..

အမွတ္တရေ၀ဒနာေလးခံစားရေစဖုိ႕ဆိုတာ..ႀကိဳတင္မသိခဲ့ပါဘူး..

ကိုယ့္ေမာင္ေလးသန္႔သန္႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္..နာမည္နဲ႔မင္းရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို..ၾကားေနတာေတာ့ၾကာပါၿပီ..ဒါေပမယ့္လူခ်င္းကေတာ့..

တိုက္ဆိုင္စြာနဲ႕ကို....မေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ၾကဘူးေနာ္..

          လင္း၀ဏ္ၰကိုရဲ႕ဇာတိၿမိဳ႕ဟာ..သူတာ၀န္က်ေနတဲ့ေအာင္ပန္းၿမိဳ႕ကေန...

ေ၀းလြန္းတဲ့အတြက္..တစ္ႏွစ္မွာတစ္ေခါက္ပင္..သူ႕မွာမျပန္ႏိုင္ခဲ့ေပ..

ဒါေၾကာင့္အိမ္ကိုလြမ္းတဲ့အခါတိုင္း..ေမာင္ေလးနဲ႔အိမ္ကိုအၿမဲပင္..

ပါလာတတ္ခဲ့တာပင္..အဲဒီလိုအိမ္ကိုပါလာတတ္ေပမယ့္လည္း..ကုိယ္နဲ႔ကေတာ့..

တိုက္ဆိုင္လြန္းစြာ.....တစ္ခါမွမဆံုျဖစ္ခဲ့ၾကတာ..အံ့ၾသစရာေနာ္..

ကုိယ္တာ၀န္က်ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေန..

အိမ္ကိုျပန္လာတဲ့..အခါတိုင္းမွာေတာ့..အလုပ္ကိုအရမ္းႀကိဳးစားသူ....

ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္သူ.. အလြန္ေဖာ္ေ႐ြတတ္သူ..

သူတစ္ပါးကိုအရမ္းကူညီတတ္သူ..

ေမာင္ေလးသန္႔သန္႔ကိုလည္း..အရမ္း

ခ်စ္ခင္သူ..ဆိုတဲ့မင္းရဲ႕အေၾကာင္းေတြကေတာ့..

အၿမဲလိုပင္ၾကားရတတ္ေတာ့..လင္း၀ဏ္ၰဟာကိုယ့္အတြက္ေတာ့..

သိပ္မစိမ္းေတာ့တဲ့..ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ့..

          တစ္ေန႔မွာေတာ့..လင္း၀ဏ္ၰနဲ႔ဆံုကို..ဆံုျဖစ္ဖို႕အေၾကာင္း

ေတြဖန္လာခဲ့ပါတယ္..ေမာင္ေလးသန္႕သန္႔အသည္းအသန္ ေနမေကာင္းျဖစ္လို႕..ေမာင္ေလးတာ၀န္က်ေနတဲ့ေအာင္ပန္းၿမိဳ႕ကို..

လိုက္လာခဲ့ဖို႔ေမေမတို႕ကဖုန္းဆက္ပါတယ္..ဌာနမွာအလုပ္ေတြ အရမ္းမ်ားေနလို႕..ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာမွ လိုက္သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..အဲဒီလိုလိုက္သြားခဲ့ရတာကအစျပဳလို႕......

၂

          ေမာင္ေလးရဲ႕ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္..မင္းကိုသိေနခဲ့ရာက..

မင္းနဲ႕ဆံုေတြ႕လိုက္တဲ့အခိုက္မွာ  ေတာ့..

                   “မမ..ဒါသားသူငယ္ခ်င္း..လင္း၀ဏ္ၰေလ..ဒီမွာေတာ့

                   အေတာ္ဆံုး၀န္ထမ္းေပါ့..

လုိ႔မိတ္ဆက္ေပးတဲ့အခါ..မင္းကိုစေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမွာပဲ..

မ်က္ခံုးနဲ႕မ်က္လံုးတို႕က..သိပ္လွတာပဲလို႔..မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိတဲ့အထိ..

ဆြဲအားသိပ္ျပင္းတဲ့..မင္းမ်က္လံုးေတြပါ..မ်က္လံုးခ်င္းဆံုလိုက္တဲ့

အခါမွာေတာ့..ကိုယ့္ရင္ထဲကို..ျမႇားတစ္စင္းလာစိုက္သလို..

မင္းကိုကိုယ္စိုက္ၿပီးၾကည့္မိေတာ့..

                   “ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္မမခန္႕..ကၽြန္ေတာ္မမတို႕အိမ္ကိုလာတိုင္း..

                   မမကိုတစ္ခါမွ..မေတြ႕ခဲ့ဘူးေပမဲ့..အခုလိုေတြ႕ရတာ..အရင္တုန္းက..

                   ေတြ႕ခဲ့ဖူးသူေတြလိုပါပဲ..

အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔..ေျပာေနတဲ့မင္းကိုၾကည့္ၿပီး..ကိုယ္မၿပံဳးမိဘဲမေနႏိုင္ခဲ့ပါဘူး..

ႏႈတ္ကလည္း..

                   “အတူတူပါပဲ...

ဆိုတဲ့စကားေလးကိုသာ..ေျပာျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္..ရင္ထဲမွာေတာ့ ေျပာခ်င္တဲ့စကားေတြက..အမ်ားႀကီး ေပါ့.ဒီလိုနဲ႔ပဲမင္းနဲ႕ကိုယ့္ရဲ႕ရင္းႏွီး

မႈအတုိင္းအတာဟာ..ေတြ႕ရတဲ့ရက္ႏွစ္ဆယ္မွာပဲ..လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ (၂၀)ကပဲရင္းႏွီးခဲ့ၾကရတဲ့အတိုင္း..ေမာင္ေလးကိုျပဳစုရင္း..

သံေယာဇဥ္ပိုခဲ့မိၾကတာ..ကိုယ္တို႕ႏွစ္ ေယာက္မွာအျပစ္႐ွိသလား..သံေယာဇဥ္ဆိုတာေျပာလို႕ရတာမွ..

မဟုတ္တာေနာ္..

          အခုလို..အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာ..သံေယာဇဥ္ပိုခဲ့မိၾကတဲ့အျဖစ္ဟာ..

ေ႐ွးဘ၀က..ေရစက္ ေတြေၾကာင့္ပါပဲ..ေ႐ွးဘ၀ကေရစက္ေတြေၾကာင့္..

ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကေပမယ့္..ေပါင္းဖက္ခြင့္အထိ႐ွိႏိုင္ပါ့ မလား..ဆိုတာေတာ့..

ေတြးရင္းနဲ႕ေမာမိတယ္..ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့..တို႕ႏွစ္ေယာက္လံုးက

ဆုိင္သူကိုယ္စီနဲ႕မို႕ေလ..

၃

ကံၾကမ္ၼာရဲ႕က်ီစယ္မႈဟာ..ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့..

႐ိုက္ခ်က္ျပင္းခဲ့တယ္.. ေမာင္ေလးသန္႕သန္႕ရဲ႕..

                   “မမ..ကိုလင္းရဲ႕ေကာင္မေလးက..လွေတာ့မလွဘူး..

                   ခ်စ္စရာေလးေတာ့ေကာင္းတယ္..ကိုလင္းကိုအရမ္း..

                   ခ်စ္တာေလ..ကိုလင္းကလည္း..အဲဒီအခ်စ္ေတြနဲ႕..

                   ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ျဖစ္ေနခဲ့တာ..”

ဆုိတဲ့ေျပာစကားေတြကို..နားေထာင္ရင္း..ကိုယ့္ႏွလံုးသားေလးဟာ..

တိတ္တိတ္ေလးေၾကကြဲခဲ့ရ တယ္.. ..ေနာက္ၿပီး..ေမာင္ေလးရဲ႕..

                   “မမ..ကိုကိုရတုေရာ..ေနေကာင္းလား..သားဆီကိုမလာေတာ့

                   ဘူးတဲ့လား..ဘာမွမမွာလုိက္ဘူးလား..”

ဆိုတဲ့အေမးစကားေတြေၾကာင့္..မင္းကိုယ့္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့

အၾကည့္ဟာ..အဓိပ္ၸါယ္ေတြနဲ႔ပါ..  မင္းအၾကည့္ကို..ကိုယ္ဘယ္လို

ရင္ဆိုင္ၾကည့္ရမလဲ..

                   “အခုအလုပ္ေတြမအားေသးလို႔တဲ့..သင္တန္းတက္ေနတယ္ေလ..

                   သင္တန္းဆင္းရင္လာေတြ႕မယ္တဲ့..ေနာက္ၿပီးဖုန္းဆက္တယ္ေလ..”

                   “ဟင္ဩ..ဖုန္းဆက္တာ..သားလည္းမသိရဘူး..ဘယ္အခ်ိန္ဆက္တာလဲ..”

                   “ေအာ္..သူဆက္တဲ့အခ်ိန္နဲ႕..သားနဲ႕မတိုက္ဆိုင္လို႕ေလ..အက်ိဳးအေၾကာင္း

                   ေတြ..အားလံုးေျပာျပထားပါတယ္..သားရဲ႕”

ကိုယ္တို႕ေမာင္ႏွမေျပာတဲ့စကားေတြကို..ေဘးနားကေန..

ေမာင္ေလးကိုေဆးတိုက္ရင္း..နားေထာင္ ေနတဲ့မင္းကို..ကိုယ္လွည့္မၾကည့္ရဲခဲ့ပါဘူး..လင္းရယ္..ဒါေပမယ့္..

မင္းရိပ္မိေနၿပီဆိုတာ..ကိုယ္သိ ပါတယ္..မင္းရိပ္မိရာကေန..သိသြားေစတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့..

ကိုယ့္ရဲ႕ဟန္းဖုန္းကေန..သီခ်င္းသံေလးထြက္လာကတည္းက..

ဘယ္သူလဲဆိုတာ..ကိုယ္သိ ၿပီးသားပါ..ဒါေပမဲ့မင္းေ႐ွ႕မွာ..

ကိုယ္ဖုန္းမကိုင္၀ံ့ခဲ့ဘူး..သန္႕သန္႕ကဖုန္းကိုလွမ္းယူၿပီး..

          “ဟယ္လိုဩ..ေအာ..ကိုကိုရတုလား..မမ..ကိုကိုရတုတဲ့..”

ကိုယ္မင္းကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..မ်က္ခံုးထူထူေအာက္က..

မင္းမ်က္၀န္းအၾကည့္ကို..ကိုယ္ရင္မဆိုင္ရဲေပ.ေမာင္ေလးနဲ႔ရတု..

ဖုန္းအၾကာႀကီးေျပာၿပီး..ဖုန္းကိုပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ကိုလင္း ဘက္ကိုလွည့္ကာ..

                   “ေယာက္ဖေလာင္းေလ..ကိုလင္း”

လို႕လွည့္ေျပာလိုက္တဲ့အသံဟာ..ကိုယ့္နားထဲမွာ..

ဗုန္းတစ္လံုးေပါက္ကြဲလိုက္သလိုပါပဲ..

8

၄

ဒီလုိနဲ႔ေမာင္ေလးေနမေကာင္းလို႕..လာျပဳစုရတဲ့ကိုယ္..

ခြင့္ရက္ေစ့လို႔..တာ၀န္က်ရာၿမိဳ႕ကိုမျပန္ခင္.. တစ္ရက္မွာ..

မင္းနဲ႕ကိုယ္ေအာင္ပန္းၿမိဳ႕ထဲကို..ေဆးသြား၀ယ္ရင္းစကားေတြေျပာမိၾကေတာ့..

                   “မမခန္႔..မနက္ျဖန္ျပန္ေတာ့မွာလို႕..ကိုသန္႕ေျပာတယ္..”

                   “အင္း..ဟုတ္တယ္..ခြင့္ရက္ေစ့ၿပီေလကိုလင္းရဲ႕..မနက္ျဖန္ေဖေဖက..

                   ေမေမ့ကို..သန္႕သန္႕ဆီလာပို႔မွာေလ..မမခန္႔နဲ႔လူခ်င္းလဲမွာေပါ့..သန္႔သန္႔

                   နားမွာလူမ႐ွိလို႔လဲ..မျဖစ္ဘူးေလ..”

                   “ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္လံုး႐ွိေနတာပဲ..မမခန္႔ရယ္..”

                   “ေအာ္..ကၽြန္ေတာ္႐ွိလည္း..မမတို႕ကစိတ္မွမခ်ဘဲကြယ္..လင္း၀ဏ္ၰကို

                   ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္..”

လင္း၀ဏ္ၰရယ္..ေက်းဇူးျပဳၿပီး.ရတုအေၾကာင္းမေမးလိုက္ပါနဲ႕ေနာ္..ကိုယ္မေျဖရဲလို႔ပါ..

တကယ္ေတာ့ရတုဆိုတာ..ကိုယ္ေက်ာင္းသူဘ၀ကတည္းက..သူငယ္ခ်င္းေတြေလ..

အဲဒီကတစ္ဆင့္ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတာေပါ့..ကိုယ္တို႕အိမ္မွာ..သူငယ္ခ်င္းဘ၀ကတည္းက..

၀င္ထြက္ေန..သူမို႕.. တစ္အိမ္လံုးနဲ႕ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ၿပီးသားပင္..ရတုအရာ႐ွိျဖစ္လို႔..ကိုယ္နဲ႕ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြား ၾကေတာ့လည္း..တစ္အိမ္လံုးကမကန္႕ကြက္ခဲ့ေပ..ကန္႕ကြက္စရာအျပစ္ကလည္း..

တစ္ကြက္မွမ႐ွိတာ..ကိုယ္ကေရာ..ကိုယ္ကလည္း..အဲဒီတုန္းက..ျငင္းစရာမွမ႐ွိခဲ့တာေလ..

အခုေတာ့ေရာ..

မင္းရဲ႕ဆုိင္ကယ္ေနာက္မွာ..ထိုင္လိုက္ရင္းနဲ႕..ကိုယ္ေပ်ာ္ပါတယ္..ၾကည္ႏူးမိပါတယ္.

.ၿမိဳ႕ထဲကေခါက္ဆြဲဆိုင္မွာထိုင္မိၾကေတာ့..ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္..တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္.. ၾကည့္ကာ..ဘာစကားမွမဆိုမိၾက..ကိုယ့္ရင္ေတြနာရပါတယ္..လင္း၀ဏ္ၰရယ္..မင္းေရာအတူတူပဲ မဟုတ္လား..အဲဒီတုန္းက..ရင္နာနာနဲ႔ပဲႏႈတ္ဆက္..လမ္းခြဲျပန္ခဲ့ၾကတယ္ေလ..

8

၅

ကိုယ္တာ၀န္က်တဲ့ၿမိဳ႕ကို ျပန္ေရာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကုိယ္ေနာက္ထက္တစ္ေခါက္ေမာင္ေလး႐ွိရာကို လာဖို႕ႀကိဳးစားပါတယ္..ေမာင္ေလးဆီကိုျပန္သြားခ်င္တဲ့..စိတ္တစ္ခုတည္းမဟုတ္တာေတာ့..ကိုယ့္ ကိုကိုယ္..သိေနခဲ့ပါတယ္..

          ကိုယ္ေအာင္ပန္းကို..တစ္ေခါက္ျပန္လာေတာ့..ရတုသင္တန္းဆင္းခ်ိန္နဲ႕..တိုက္ဆိုင္ေနလို႕ ရတုပါလိုက္လာခဲ့တယ္..မင္းနဲ႕ကိုယ္ရဲ႕.. ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ေတြ႕ဆံုမႈမွာေတာ့ ကိုယ္တို႕နဲနဲကံ ဆိုးခဲ့ၾကတယ္..ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဆုိင္သူေတြ..ကိုယ္စီပါေနၾကလို႕ေလ..

          ရတုနဲ႕ေမာင္ေလးတို႕အလြမ္းသင့္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ..ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ေဘးက ထိုင္ၾကည့္ၿပံဳးေန႐ံုပါပဲ..ကိုယ္နဲ႔ရတုတို႕..ေမာင္ေလးဆီကို..ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ..ေမေမလည္း႐ွိေန

တယ္ေလ..ကိုယ္တို႕အားလံုး..ေမာင္ေလးနဲ႔႐ွိေနတဲ့အခိုက္..လင္း၀ဏ္ၰရဲ႕ေကာင္မေလးေရာက္လာ တဲ့အတြက္..ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ..ခံစားရတာ..မင္းသိမွာမဟုတ္ပါဘူး..မင္းရဲ႕ေကာင္မေလးနဲ႔မိတ္ဆက္

ေပးလုိ႕သိကၽြမ္းခဲ့ရပါတယ္..ခ်စ္စရာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေပါ့..

အဲဒီေကာင္မေလးကသူတို႔ရဲ႕အိမ္ကိုဖိတ္ေခၚလို႕..သြားျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္ေလ..အရမ္း

ကိုေဖာ္ေ႐ြၿပီး..အရမ္းခင္စရာေကာင္းတဲ့..တုိင္းရင္းသားမိသားစုေလးပါပဲ..ေမာင္ေလးေျပာသလိုပါ ပဲ..ေကာင္မေလးဟာ..မင္းကိုသိပ္ခ်စ္တယ္ဆုိတာ..သူ႕ရဲ႕အေျပာအဆို၊သူ႕ရဲ႕အျပဳအမႈ.အၾကည့္ေတြ

ကထင္႐ွားလုိ႕ေနတယ္..အဲဒီေန႕ကမွမင္းလည္းကိုယ့္လိုပဲ..ခ်ည္ေႏွာင္ထားၿပီးသားႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ႐ွိတယ္ဆိုတာကိုယ္လက္ခံခဲ့ရတယ္..ကိုယ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဆိုတာ..အဲဒီေန႕မွာပဲသိခဲ့ရပါတယ္.

          ကိုယ္တို႕အဲဒီမွာရက္သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး..ေမာင္ေလးလည္းေနေကာင္းေနၿပီကတစ္ေၾကာင္း.. ရတုကခြင့္ရက္သိပ္မရတာကတစ္ေၾကာင္းမို႕..တစ္ပတ္ေနၿပီးျပန္လာခဲ့ၾကပါတယ္..ကားနားအထိ လိုက္ပို႕တဲ့မင္းကို..

                   “ကိုလင္း..မမျပန္ၿပီေနာ္..မဂၤလာေဆာင္ရင္ဖိတ္စာပို႕လိုက္ပါ”

လို႕..ကိုယ္မနည္းႀကီး..အားတင္းၿပီးေျပာခဲ့ရတယ္ဆုိတာ..ကိုယ္ကလြဲၿပီးဘယ္သူမွ..မသိႏိုင္ပါဘူး..

၀ဲတက္လာတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကို..ေနကာမ်က္မွန္နဲ႕ဖံုးကြယ္ခဲ့ရတယ္..ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕

အျဖစ္ဟာ..အစမေကာင္း..အေႏွာင္းမေသခ်ာတဲ့ဇာတ္လမ္းပါ..ဒီဇာတ္လမ္းကို..ဇြတ္ဖန္တီးလို႕ မရဘူူးဆိုတာ.. မင္းနားလည္ေစခ်င္ပါတယ္.. မင္းရဲ႕မ်က္ရည္လည္ေနတဲ့မ်က္၀န္းေတြကို.. ကိုယ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့ရပါတယ္..ကားေပၚမွာတစ္လမ္းလံုးႏႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့တဲ့သူကေတာ့ကိုယ္ပါပဲ

8

၆

          အေဆာင္ေ႐ွ႕ကဧည့္သည္လို႕..ေခၚတဲ့အတြက္..ဆင္းေတြ႕ခဲ့တဲ့ကိုယ္..ဧည့္သည္ဟာ..မင္း

ျဖစ္ေနလို႔အရမ္းကို..အံ့ၾသခဲ့ရတယ္..

“ဟယ္..ကိုယ္အရမ္းအံ့ၾသတာပဲ..မင္းကို..ကိုယ္..သိပ္မၾကာခင္မွာ ျပန္ၿပီး..ေတြ႕ရလိမ့္မယ္လို႕.

.ေမွ်ာ္လင့္မထားဘူး..”

“ဟုတ္တယ္..မမခန္႕..ကၽြန္ေတာ္..မေနႏိုင္ေတာ့လို႕..

လုိက္လာတာ..မမနဲ႕စကားေတြေျပာခ်င္ပါတယ္...”

ကိုယ္ရင္ေတြခုန္လိုက္တာ..ကိုယ္မင္းဆီက..တစ္ခုခုကိုၾကားရေတာ့မယ္ဆိုတာ..သိလုိက္ပါတယ္.. ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္.တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္..စိုက္ၾကည့္ေနမိၾကတာ..ကိုယ္ကေတာ့..ကိုယ့္ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း..စိတ္ထဲကေန..တစ္.ႏွစ္.သံုး.ေလး.ေရတြက္ရင္းေပါ့..ငါးဆယ့္ငါး..ငါးဆယ္ေျခာက္.. ငါးခြန္..ငါး႐ွစ္..ငါးကိုး..ေျခာက္ဆယ္..

                   “မမခန္႔..ကၽြန္ေတာ့္ကိုလက္တဲြႏိုင္မလား”

ဘုရားေရ..လို႕သာစိတ္ထဲကေရ႐ြတ္ရင္း..ကိုယ့္ရဲ႕မ်က္လံုးတို႕က..အံ့ၾသျခင္း..ထိတ္လန္႔ျခင္း.. မွင္တက္ျခင္း..မယံုၾကည္ႏိုင္ျခင္းတို႕နဲ႕အတူ..၀ိုင္းစက္လို႕ေနမွာပါ..

“ဟင္..လက္တြဲႏိုင္မလားလို႕..ကၽြန္ေတာ္တကယ္လက္တဲြခ်င္တဲ့သူ..အစစ္အမွန္ဟာမမခန္႔ပဲဆိုတာ..

မမကိုျမင္ျမင္ခ်င္းမွာပဲသိ လိုက္တာမမရဲ႕အၾကည့္တစ္ခ်က္ဟာ..ကၽြန္ေတာ့္ကိုႏႈတ္မရတဲ့ ျမႇားတစ္စင္း..လာစုိက္သလို..စြဲၿမဲတယ္..

ခိုင္မာတယ္..စူး႐ွတယ္.. ျပင္းထန္ပါတယ္..အဲဒီအၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔တင္..ကၽြန္ေတာ္က်႐ႈံးခဲ့ရတာ..

ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ..ကေမာက္ကမျဖစ္ခဲ့ရတာပါ..

ကိုယ္ဘာျပန္ေျပာရမွာပါလိမ့္..မင္းနဲ႕ကိုယ္ရဲ႕..ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့အရာေတြဟာ....အျဖစ္ အပ်က္တူ..ခံစားခ်က္တူျဖစ္ေနတာဟာ..ထူးဆန္းလွပါတယ္..ဒါေပမယ့္..

                   “ကိုယ္တို႕မွာ..ဆိုင္သူေတြ႐ွိၾကတယ္ေလ..

                   “ပိုင္မွမပိုင္ေသးဘဲ..မမခန္႕ရယ္.. မမလည္း..ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ

                   ခံစားေနရမယ္ဆိုတာ..ကၽြန္ေတာ္သိတယ္..ယံုၾကည္တယ္..

                   ဟုတ္တယ္မို႕လား..”

ကိုယ္ဘာေျပာရမလဲလင္းရယ္..ကိုယ့္ရင္ထဲက..ခံစားခ်က္ကို..ကိုယ့္မ်က္၀န္းကတစ္ဆင့္..မင္းသိ သြားတာေပါ့..ရင္ထဲကခံစားခ်က္ကို..မသိမ္းတတ္တဲ့ကိုယ့္ရဲ႕ညံ့ဖ်င္းမႈလား..ဒါမွမဟုတ္..

အခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္ကိုေတြ႕႐ွိသြားလို႕.ႏွလံုးသားခ်င္းနားလည္ေနတာလားဆိုတာ..

ကိုယ္မေ၀ခြဲႏိုင္ေတာ့ပါဘူး         

          ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းဆံုစည္းဖို႕..ကိုယ္ႏွစ္လုံးသားကေတာင္းဆိုေနတယ္..ဒါေပမယ့္ ရင္ဆုိင္ရမယ့္အေျခအေန..အခက္အခဲေတြအတြက္..ဦးေႏွာက္ကလက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုတာ..

                   “မမခန္႕..ေျပာပါအံုး..ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ..မစြန္႕စားႏိုင္ဘူးလား..

                   ကၽြန္ေတာ္ဒီကိုေရာက္လာတာဟာ..ကၽြန္ေတာ့ဘက္ကစၿပီး..

                   စြန္႕စားလိုက္တာပါ..မမခန္႔ကကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ..မလိုက္ႏိုင္

                   ဘူးလားဟင္..ကၽြန္ေတာ့္ကိုလက္မတြဲႏိုင္ဘူးလား..”

ခက္ၿပီ..ခက္ၿပီအႀကိမ္တစ္ေထာင္လို႕သာ..ေအာ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္..ကဲဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ.... ကိုယ့္စိတ္တို႕ကလက္ခံခ်င္ေပမယ့္..ဦးေႏွာက္ကခြင့္မျပဳဘူးထင္တယ္..ကိုယ္တို႕အၾကာႀကီးၿငိမ္ သက္သြားခဲ့တာ..

          ဒါဟာ..အခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္ဟုတ္သလား..

          ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ..တကယ့္ဖူးစာဘက္အစစ္အမွန္ေတြ..ဟုတ္သလား..

ဆိုတာကိုျပန္ၿပီး..ဆန္းစစ္ၾကည့္ခ်င္မိသည္..ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္..တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္.. တကယ္လိုအပ္ၾကတာလား..ကိုယ္တို႕ရဲ႕ဆိုင္သူေတြနဲ႔သာ..ဇာတ္လမ္းကိုေ႐ွ႕ဆက္လိုက္ၾကမယ္..

ဆိုရင္ေကာ..

          ကိုယ့္ရင္ထဲကေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာအတြက္..ကိုယ္တို႕အခ်ိန္နည္းနည္းေတာ့..ယူသင့္ တယ္လို႕..ကိုယ္ထင္ပါတယ္..ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္..ဒီလုိခံစားခ်က္ေတြျဖစ္ေပၚေနတာဟာ..

ကိုယ္တို႕ရဲ႕ဆုိင္သူေတြကို သစ္ၥာေဖာက္တာ..မဟုတ္ဘူးဆိုတာ..အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ..

          အခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္..ပိုင္ဆိုင္တဲ့သူေတြဟာ..တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး..အၿမဲသစ္ၥာတည္မွာ..

          အခ်ိန္ေတြေျပာင္းပါေစ..ေနရာေတြေ၀းပါေစ..အသည္းခ်င္းမွာအၿမဲနီးေနတာ...

ဆိုတဲ့..ယေန႔မွစႏွစ္တရာတိုင္..သီခ်င္းေလးဟာ..ေငမခသည..လႊတ္ထားတဲ့ ခသ္္နန ဘေမ ထဲမွာ..ၿငိမ့္ၿငိမ့္ ေလးထြက္ေပၚလို႕လာခဲ့ပါတယ္..

          ..အခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္ေတြကို..ပုိင္ဆုိင္တဲ့သူေတြဟာ..အၿမဲတမ္းသစ္ၥာတည္မွာတဲ့လား.....  အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲေျပာင္းေျပာင္း..ေနရာေတြဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းေ၀း..အသည္းႏွလံုးခ်င္းက.

နီးေနမွာတဲ့လား..ဒါဆုိရင္ကိုယ္နဲ႕လင္း..ကိုယ္နဲ႕ရတု..လင္းနဲ႔နန္းၾကာယံုတို႔ရဲ႕..အခ်စ္ေတြကေရာ.. ဘယ္သူ႕ရဲ႕အခ်စ္ေတြက..အခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္..ျဖစ္ႏိုင္မလဲဆိုတာ..

8

၇

                   “ခန္႔..ဘာေတြေတြးေနသလဲ..ၿငိမ္ေနလိုက္တာ..”

                   “ဟင္..ခန္႔ေတြးေနတာလား..”

                   “ကိုယ္ေမးေနတာသံုးခြန္း႐ွိၿပီ..ခန္႔မေျဖလို႕..လွည့္ၾကည့္ေတာ့

                   ခန္႔..ေကာ္ဖီခြက္ကိုင္ၿပီး..ငိုင္ေနလို႔..ကိုယ္အသာၿငိမ္ၿပီးၾကည့္ေနတာ..”

                   “ဘာေမးလုိက္တာလဲ..ရတု”

                   “ေအာ္..ဒီတစ္ခါအလုပ္ပါးရင္.ေမေမ့ကိုေခၚၿပီး..သန္႔သန္႔တို႔ဆီကို..

                   သြားလည္ၾကမလားလို႕..သန္႔သန္႔လည္း..သူ႕တူေလးကိုေတြ႕ခ်င္

လို႕တဲ့..ဟိုေန႔ကဖုန္းဆက္တယ္..”

ကိုယ္ဘာေျပာရမွန္းမသိ..ျဖစ္သြားခဲ့မိသည္..အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ကုန္သြားသလဲလို႕..ျပန္တြက္ ၾကည့္မိသည္..သားသားပင္ငါးႏွစ္ျပည့္လို႕..ေက်ာင္းပင္ထားေတာ့မည္..ဒါဆုိ(၇)ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီေပါ့..

“ခန္႔..ဘာေတြ..အဲဒီေလာက္ေတြးေနတာလဲ..”

          “ေအာ္..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးရတုရယ္..ရတုဖြင့္လိုက္တဲ့..သီခ်င္းကို..

          ခံစားေနမိလို႕..ငိုင္သြားတာပါ..”

          “ကိုယ္..အဲဒီသီခ်င္းကိုသိပ္ႀကိဳက္တယ္..စာသားေလးေတြက..

          သိပ္အဓိပ္ၸါယ္႐ွိတယ္ခန္႔ခန္႔ရဲ႕..အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ေျပာင္း ေျပာင္း..ေနရာေတြဘယ္လိုပဲေ၀းေ၀း..

အခ်စ္စစ္မွန္ရင္..အသည္း ခ်င္းကေတာ့နီးေနတယ္တဲ့..ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္က..စစ္မွန္ခဲ့လို႕လားမသိဘူးေနာ္..”

ဆက္မေျပာဘဲကိုယ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့..ရတုကို..ကိုယ္အ့ံၾသစြာ..သံသယျဖစ္စြာ..စိုက္ၾကည့္လို႔ေနမိသည္..

ရတုဘာကိုဆိုလိုတာလဲ..ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ..ကိုယ္နဲ႔လင္းရဲ႕အျဖစ္ေတြကို..သိမ်ားေနသလားပဲ..

ဆိုတဲ့အေတြး၀င္လာခ်ိန္မွာေတာ့..ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ..ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားမိသည္..

                   “ကိုယ့္ကို..ဘာစိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ..ခန္႔ခန္႔ရဲ႕..အံ့ၾသေနတာလား..

                   ကိုယ္သိပါတယ္ခန္႔ရယ္..ခန္႔ေမေမေျပာလို႔..အားလံုးသိၿပီးသားပါ..

                   အဲဒီတုန္းက..ခန္႔ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔..ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲ၀င္ၿပီး..ငိုခဲ့

                   ရတာေတြ..ေမေမကခန္႔..ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေအာင္..ဇယားခ်ျပခဲ့တာေတြ..

                   ခန္႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တာေတြ..အားလံုး..အားလံုးကို..ကိုယ္သိၿပီသားပါ..

                   “ဟယ္..ရတုရယ္..သိရက္နဲ႕..အခုအခ်ိန္ထိ..ၿမိဳသိပ္ႏိုင္တယ္ေပါ့..”

                   “ေဟာဗ်ာ..မၿမိဳသိပ္ႏိုင္ရေအာင္..ခန္႔ခန္႔ကအမွားလုပ္ခဲ့တာမွ..မဟုတ္တာ..

                   ကိုယ္နဲ႕ခ်စ္သူေတြ..ျဖစ္ခဲ့ၿပီးမွ..အမွတ္မထင္ေပၚလာတဲ့..အခ်စ္အတြက္..

                   ခန္႕ခန္႕ႏွလံုးသားေတာ့..ေတာ္ေတာ္နာက်င္ေနမွာပဲလို႕..ကိုယ္ကသနားေန

                   တာ..ေမေမကေျပာတယ္..ခန္႔ခန္႔ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုပဲ..လက္ခံေပးပါတဲ့..

                   ခန္႔ခန္႔ဟာမွန္ကန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို..ခ်ႏိုင္မွာပါတဲ့..”

ေမေမ..ေမေမ..ခန္႔ကိုယံုၾကည္ခဲ့တယ္ေပါ့..ေမေမရယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ခန္႕ကအခုမွသိခဲ့ရတာ  ပါလားေမေမ..ရတုကိုလည္းေမေမပဲ..နား၀င္ေအာင္ေျပာခဲ့တာေပါ့..ဒါဆို..လင္းကိုေရာ..လင္းကို လည္းေမေမတစ္ခုခု..ေျပာခဲ့မွာပါပဲ..ခန္႔ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္..ခံစားေနရမယ့္..လင္းကိုလည္း...

ေမေမပဲႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့မွာေပါ့..

          “ေဟာဗ်ာ..ခန္႕ခန္႔..ဘာေၾကာင့္မ်က္ရည္ေတြက်ေနရတာလဲ..

          အခ်ိန္ေတြေတာင္ၾကာခဲ့ၿပီပဲဟာကို..”

          “နင္..ဘာလုိ႕အခုမွ..ေျပာရတာလဲ..”

          “ေၾသာ္..ကိုသန္႕က..ကိုယ္တို႕ကို..လာဖို႕ေခၚေတာ့..လာမယ္လို႕ ေျပာလုိက္တယ္ေလ..

ခန္႔သြားခ်င္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိလို႕.. စိတ္႐ွင္း႐ွင္းနဲ႕သြားႏိုင္ေအာင္..ဖြင့္ေျပာလုိက္တာေလ..”

ရတုရယ္..ခန္႔စိတ္ကိုနားလည္ေပးခဲ့လို႕..ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္.. ခန္႕ရဲ႕ႏွလံုးသားေလး..တိတ္ တိတ္ေလးကြဲေၾကခဲ့တာကို..နင္သိေနလိမ့္မယ္လို႕..မထင္ပါဘူး..ခန္႕..ႏွလံုးသားရဲ႕လိုအင္ဆႏ္ၵကို..

မငဲ့ကြက္ေတာ့ဘဲ..ဦးေႏွာက္ရဲ႕ေစစားရာေနာက္ကို..လိုက္ပါခဲ့တဲ့...ခန္႔ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ..

အမွန္ကန္ဆံုးဆိုတာ..သိလိုက္ပါၿပီ..ဒီကာလေတြမွာနင့္ကိုငါ..အရမ္းအားနာေနခဲ့ရတယ္ဆိုတာ..အၿမဲပဲ နားလည္ေပးခဲ့တဲ့နင္ဟာ..နားလည္ႏိုင္မွာပါပဲ..အခုေတာ့..ခန္႔စိတ္႐ွင္းသြားပါၿပီ..

          “ဟုတ္ပါတယ္..ရတုရယ္..နင့္ရဲ႕ငါ့အေပၚခ်စ္တဲ့အခ်စ္က..

          အခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္ပါပဲ..ဒါေၾကာင့္လဲ..နင္နဲ႕ငါ..နင္နဲ႕ငါ..

          “ဒီေလာက္ဆိုရင္..ရပါၿပီ..ခန္႔ခန္႔ရဲ႕..ကိုယ့္အခ်စ္ကို..ခံစားေပးလို႕

ရရင္ပဲ..ေက်နပ္ပါတယ္..ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ..တာ၀န္ကိုယ္စီ..အလုပ္ကိုယ္စီနဲ႕မို႔..

တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ေတြ႔ဆံုဖို႔..အ ခ်ိန္..နည္းခဲ့ၾကတယ္..ဒါေပမယ့္ကိုယ္ကေတာ့..ဘယ္ေနရာမွာပဲ႐ွိ႐ွိ..ခန္႔ကို..ခ်စ္သြားမွာပါ..

အသည္းႏွလံုးခ်င္းကေတာ့..အၿမဲနီးစပ္ေနမွာဆိုတာ..ယံုၾကည္ခဲ့တယ္ေလ..”

ရတုရဲ႕စကားေတြကိုနားေထာင္ရင္း..ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္..ရင္ထဲမွာဆို႕နင့္တင္းၾကပ္လို႕

ေနသည္..ရင္ေတြနာလိုက္တာ..မ်က္ရည္တုိ႕ကလည္း..အတားအဆီးမဲ့စြာနဲ႕..ဒီတစ္ခါက်တဲ့... မ်က္ရည္ကေတာ့..ရတုကိုသနားလို႕က်ရတဲ့မ်က္ရည္ေတြပါ..ခြင့္လႊတ္ပါရတုရယ္..ခန္႔ကို..

အဲဒီ ေလာက္အထိ..နားလည္ေပးၿပီး..ခ်စ္ခဲ့တာေပါ့ဟုတ္လား..

          “ရတု..အဲဒီတုန္းကရတုကို..ခန္႕ကလက္တြဲျဖဳတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေကာ “ေၾသာ္.ခန္႔ခန္႔ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္းပါပဲဆို..ခန္႕ကိုေတာင္ကိုယ္က..သနားေနတာ..

ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနမွာပဲလို႔..ေတြးၿပီးေတာ့ေလ..ခန္႕က..ကိုယ့္ကိုလက္တြဲျဖဳတ္လို႕..

ကိုယ္တို႕ထာ၀ရေ၀းကြာသြား ခဲ့မယ္ဆိုရင္လဲ..ကိုယ့္အခ်စ္ကစစ္လို႕..ကိုယ့္အသည္းႏွလံုးဟာ..ခန္႔နဲ႔နီးနီးေလးမွာပဲ.႐ွိေနမွာပါ..

အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲေျပာင္းေျပာင္း..ေနရာေတြ..ဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းေ၀းေပါ့..”

          “ဟယ္..ရတုရယ္..”

          “ကဲ..ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ..ငိုလြန္းလို႕မ်က္ႏွာလည္းအစ္ေနၿပီ..

          မ်က္လံုးကလည္းမို႔အစ္ေနတာ..ပိတ္ေတာ့မယ္..အဲဒီလိုႀကီး..

          ငိုမယ္မွန္းသိရင္..မေျပာပါဘူး..မွားပါတယ္..မွားပါတယ္..ကိုယ္ပဲမွားပါတယ္..ခန္႕ခန္႕ရယ္..”

နင္မမွားပါဘူး..ခန္႕ပဲမွားခဲ့တာေနမွာပါ..ဦးေႏွာက္ရဲ႕ေစစားရာအတိုင္း..လိုက္ခဲ့မိတဲ့အတြက္.....

ေနာင္တရတယ္ဆိုတဲ့အျဖစ္မ်ိဳး..တစ္ခါတစ္ရံေလးမွမျဖစ္ခဲ့ေအာင္..ရတုကစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္..

တစ္ခ်ိန္လံုး..အားနာေနတဲ့စိတ္ျဖစ္ေအာင္လည္း..စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္..အခုမွပဲရင္ထဲမွာ႐ွင္းသြား

သလိုခံစားရသည္..

                   “ရတု..နင္ငါ့ကို..ဘာမွမေျပာပဲေနႏိုင္ခဲ့တယ္ေပါ့..”

                   “ခန္႕ကို..ကိုယ္နားလည္တယ္ေလ..ၿပီးေတာ့..”

စကားကိုဆက္မေျပာဘဲရပ္ထားတဲ့..ရတုကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ၿပံဳးစိစိလုပ္ေနသည္..ခန္႔က...

ေမးဆတ္ျပေတာ့လည္း..မေျပာဘဲ..ၿပံဳးၿပီးခန္႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္..ခန္႔အသည္းယားလာကာ..

                   “ဟဲ့..ဆက္ေျပာေလ..စကားကိုဘာလို႕ရပ္ထားတာလဲ..

                   “ဟင္..ဆက္မေျပာဘဲသေဘာမေပါက္ဘူးလား..”

                   “ၿသဍ..ဘာလဲ..”

                   “ေတြးၾကည့္ေပါ..”

ဘာပါလိမ့္..ရတုဘာကိုေျပာခ်င္တာပါလိမ့္..နားလည္ျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ..ဘာ႐ွိေသးတာပါလိမ့္..အို..

မေတြးတတ္ေတာ့ဘူးကြာ..

                   “ဘာလဲလို႕..မေတြးတတ္ေတာ့ဘူး..ေျပာကြာ..ကဲ..”

                   “ၿပီးေတာ့..ခန္႔ခန္႔ကို..ကိုယ္ခ်စ္တယ္ေလလို႕...ကဲ..အခုမွ

                   ရည္းစားစကားျပန္ေျပာေနရၿပီ..”

ဟယ္ဩ..ရတုရယ္..ကိုယ္ဘာျပန္ေျပာရမွာပါလိမ့္..နင့္ကိုလည္းငါအရမ္းခ်စ္သြားပါၿပီ..ငါ့ဘ၀မွာနင္..

မ႐ွိရင္မျဖစ္ဘူးဆိုတာ..သိပ္မၾကာေသးခင္ကမွ..ငါသိခဲ့ၿပီးပါၿပီ..

                   “ရတု..သန္႔သန္႔တို႕ၿမိဳ႕ကို..သြားလည္မယ္ေလ..

                   နင့္ကို..တစ္ခုေတာ့ေတာင္းဆိုပါရေစ..”

                   “ဟင္..ဘာကိုလဲ..”

                   “နင္..ငါ့အနားကေန..တစ္သက္လံုးခြဲမသြားပါဘူးဆိုတာပါ..

                   ငါ့ေဘးမွာ..နင္မ႐ွိရင္မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိတာ..သိလုိက္ရလို႕ေလ..”

                   “အိုးဩ..မိုင္ေဂါဒ္..သု..သု..်ောန အသ ပသက..ပါ..

ကဲ..အခုေတာ့လည္း..ေလာကႀကီးကသိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းေနပါလား..ကိုယ္နဲ႕လင္းတို႕ရဲ႕..

အမွတ္မထင္အျဖစ္က..အမွတ္တရျဖစ္ေစခဲ့သလုိ..ကိုယ္နဲ႕ရတုကေရာ..အမွတ္ထင္ထင္နဲ႕ကို..မွာအႀကီးမားဆံုးေသာ.. ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔အတူ..မွတ္မွတ္ရရ..ျဖစ္ေစခဲ့ၿပီေလ..

                                                                                                         

ေငြေသာ္တာ